Drukdrukdruk.

Door alle babyperikelen zou ik bijna vergeten dat ik ga baren in de drukste tijd van het jaar. Het heeft mijn aandacht eigenlijk helemaal niet, niet dat dat andere jaren anders is, ik hou gewoon niet zo van deze maanden en al het gedoe. De kerstdagen vieren we eigenlijk sowieso niet echt en ook 5 december houden we rustig. Flynn taalt er ook eigenlijk niet naar, dus dat is prima voor mij, voor hem is het al snel teveel, dus we beschermen hem gewoon voor die overdaad aan prikkels en excitement, zeker nu hij grote broer wordt. Wel zijn we al bezig met het maken van het sint cadeautje voor school, dit jaar wordt het een hengelspel, een blauw zakje met visjes van vilt en een hengel met magneetje. Heel leuk om te maken en het houdt me van de straat gehehe. Hij vindt het trouwens erg spannend, merkte eergister ook (terrecht?) op “Jullie hebben het alleen maar over de baby en weinig over mij.” en daar hebben we even een gesprekje over gevoerd, onze gevoelige vijfjarige, wat uit hij zich toch goed. Er zijn ook zoveel regeldingetjes, ik snap hem wel. Gelukkig heeft hij er vooral heel erg zin in zijn babybroertje te ontmoeten.  Laatste loodjes, mijn lijf laat het nu echt afweten en ik bedacht me gister ineens of ik het niet allemaal een beetje onderschat, ik heb de vorige keer niet echt als traumatisch ervaren, maar merk ook dat ik dat als graadmeter neem en dat dat misschien helemaal niet verstandig is? Nou ja, het is niet of ik er veel over te zeggen heb natuurlijk 😛